Posadas - Santa Fe

8 december 2012 - Posadas, Argentinië

De start van ons fietsavontuur gaat in, next stop: Santa Fe. De eerste kilometers zijn veelbelovend, we gaan vlotjes vooruit en krijgen al enkele aardige afdalingen voorgeschoteld. Tot ik halverwege een afdaling last kreeg van klamme handjes, de grip op mijn stuur verloor en op mijn bek ging. Ik schuurde nog enkele meters bergaf over het asvalt en besloot als ik tot stilstand kwam het op een schreeuwen te zetten. Mijn bruine tintje hangt nog steeds op het wegdek. Ik spaar ondertussen voor een nieuw. Fiets gecontroleerd, wonden verzorgt en terug op pad. Na 25 km stond ik op punt er de brui aan te geven maar dat is moelijker dan het lijkt in the middle of nowhere. Na wat aanmoedigende woordjes en 15km in een vlaamse ardennenachitg landschap komen we aan in San Jose. Wie denkt dat Zele een boerengat is, moet maar gauw San Jose een bezoekje brengen. Enkele lokale koereurs bezorgden ons na vele telefoontjes een slaapplaats in het 'ontmoetingscentrum'. Daar hebben we slechts 4 uur gewacht op onze steak, wat eigenlijk een kotelet blijk te zijn. Ondertussen konden we met de locals een gezellig klapken doen.

De volgende dag trokken we naar het dichtsbijzijnde stadje waar we deftig konden verblijven en recupereren, Aposteles. Fietsen zou nog niet voor de eerstkomende dagen zijn en Aposteles heeft echt niet zo veel te bieden dus een bus naar Santa Fe leek ons een mooie volgende stap. Veel te mooi, zo bleek. De hoge prijs van dat busticketje vonden we al verdacht maar toen deze 5 sterrenbus toekwam, werd alles snel duidelijk. Zetels 1m breed en 180º klapbaar, warme maaltijd gevolgd door dessertbuffet en champagne of bierje naar keuze, deken en kussen, tandenborstel voor wie dit nodig acht, enz. Kortom onze vlucht was er niets tegen.

Foto’s

1 Reactie

  1. Sarah:
    9 december 2012
    Hallo Carniee en Staf

    Ik heb lang uitgekeken naar nieuwe verhalen en hier zijn ze dan..
    Carnie, jou schrijfstijl herken ik uit de duizend. Het was dan ook niet voor niets dat je 5 à 6 jaar terug de journalistenprijs hebt gewonnen voor het beste verhaal. En terecht ;)

    Door de realistische beschrijving van je fietsongeluk voel ik de pijn en het geschreeuw door mijn lichaam gonzen. 1 groot voordeel hieraan is dat je nu korsten hebt waar zelfs jacobs eens aan zou willen prutsen :)

    Het dan toch over u hart gekregen om je wilde haren kort te wieken, maar het resultaat bevalt me. Ook dat van u Staf! De zaligheid om op 5 minuten je haar door te kammen zal je ook wel bevallen denk ik.

    Hier verloopt voor de rest alles normaal met een koud briesje en een snuifje sneeuw. Echt iets om jaloers op te zijn ;)

    't amusement daar nog en veel plezier!

    Tot mails of dergelijke.